Kent u het boek ‘Wat bezielt ze?’ Dat boek, waarvan de subtitel ‘Handboek van sekten, stromingen en bewegingen’ luidt, werd in 1980 uitgegeven door Uitgeverij Kok in Kampen. Schrijver van het boek is Sipke van der Land.
VAN DER LAND EN DE BAGHWAN
Van der Land was niet alleen schrijver. Hij was ook programmamaker en presentator bij de NCRV. Hij reisde veel naar het buitenland om o.a. onderzoek te doen naar de handel en wandel van sekten. In ‘Wat bezielt ze’ schrijft hij onder meer over een bezoek dat hij bracht aan de Baghwanbeweging in het Indiase Puna (voorheen Poona), een district en stad, gelegen op circa 175 kilometer van Bombay.
RAJNEESH CHANDRA MOHAN
De Baghwanbeweging was een sekte die geleid werd door de Indiër Rajneesh Chandra Mohan. Hij werd geboren op 11 november 1932 en overleed op 19 januari 1990. Hij noemde zichzelf een goeroe, oftewel een spirituele leraar of gids. Het woord goeroe is afkomstig uit het Sanskriet (= oud Indisch) en betekent letterlijk ‘zwaar’. Dat ‘zwaar’ zegt iets over het aanzien en de spirituele kennis die een goeroe heeft.
‘NAAMSVERANDERINGEN’
Zijn ‘spirituele groei’ bracht met zich mee dat Rajneesh Candra Mohan zijn naam veranderde in Bhagwan Sri Rajneesh. Bhagwan is eveneens een woord uit het Sanskriet. Het is een eretitel die voorbehouden is aan mensen die tot zelf-realisatie komen. Sri is een hindoeïstische eretitel en wordt onder meer gebruikt als titel voor een naam van mannen en vrouwen die worden beschouwd als groot of heilig of die hun macht onttrekken uit iets dat heilig is.
Sri is ook de naam van de Hindoeïstische god Ganesha, die herkenbaar is aan zijn olifantenhoofd. Deze Ganesha wordt niet alleen aangemerkt als de god van kennis en wijsheid maar ook als de god van welvaart en rijkdom.
Later ging Bhagwan Sri Rajneesh – oftewel Baghwan, zoals men hem meestal kortweg noemde- door het leven als Oshō. Oshō is een benaming voor een spirituele meester en is afkomstig uit de Zen-traditie. Zen is een vorm van boeddhisme waarbij de nadruk ligt op de concentratie-meditatie (oftewel de dhyana). Men probeert via deze vorm van meditatie inzicht te krijgen in de eigen ware aard om vervolgens op het pad te komen dat leidt naar de bevrijde manier van leven. Het begrip dhyana wordt ook wel vertaald met meditatie of contemplatie.
VAN INDIA NAAR DE USA EN WEER TERUG
Vanaf 1957 was Bhagwan docent filosofie aan de Sanskrit Universiteit in Jabalpur. Vanwege zijn controversiële inzichten over religie, politiek en seks werd hij in 1966 ontslagen. Hij besloot daarop door India te gaan reizen en toespraken te houden voor een ieder die het maar wilde horen. In 1974 vestigde hij zich in Poona, waar al snel vele duizenden mensen uit westerse landen zich in de ashram (woongemeenschap) van Bhagwan vestigden.
In 1979 was deze woongemeenschap zo vol dat men gebouwen in de omgeving moest huren om al de volgelingen te kunnen huisvesten.
In 1981 vertrok Bhagwan naar de Verenigde Staten voor (betere) medische verzorging. Daarnaast speelde mee dat er een aanklacht wegens belastingontduiking in India tegen hem liep.
Zijn volgelingen kochten (op Bhagwans verzoek) een ranch in Wasco County (Oregon) voor hem. Daar betaalden ze 6 miljoen dollar voor. Op de ranch zou een wooncomplex annex stad moeten verrijzen. Bovendien schonken ze hem 93 Rolls-Royces.
Uiteindelijk – na diverse conflicten met de plaatselijke bevolking en overheden – werd Bhagwan in 1985 de Verenigde Staten uitgezet. Dit gebeurde op grond van overtreding van de immigratiewet. Hij bezocht in de daaropvolgende jaren diverse landen, waarna hij uiteindelijke terugkeerde naar Poona, India waar hij in 1990 overleed.
BHAGWANS VISIE OP DE HEERE JEZUS
Sipke van der Land bezocht de woongemeenschap in Poona, nog voordat Bhagwan naar Amerika vertrok. In zijn eerdergenoemde boek ‘Wat bezielt ze?’ schrijft Van der Land over een aantal merkwaardige zaken die zich in in Poona voordeden maar ook hoe Bhagwan bijvoorbeeld over de Heere Jezus denkt:
‘Deze goeroe (Bhagwan) meent, zoals wel eerder is beweerd in het Hindoeïsme, dat Jezus van zijn twaalfde tot zijn dertigste (een periode waarover de Bijbel zwijgt) in India is geweest om de heilige boeken te bestuderen. Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs voor dit verhaal, en ook geen enkele Indiase invloed in het evangelie, maar toch suggereert men dat. Overigens slaat Bhagwan de Boeddha hoger aan dan Jezus, want van Jezus’ werk is niet veel terechtgekomen door zijn vroege dood en zijn weinige discipelen. En zo gaat de verlichte meester uit Poona zomaar even voorbij aan het meest centrale in de hele Bijbelse boodschap: het offer, de verzoening, het plaatsvervangend lijden en sterven van Christus. Waarom durft hij Christus geen recht te doen? Waarom verdraait hij de Bijbelse waarheid? Omdat er anders geen goddelijke plaats is voor hemzelf?’.
DE ENEGIE-DARSHAN
Daarnaast schrijft Van der Land over de energie-darshan, een bijeenkomst waarbij hij als (speciale) gast aanwezig mocht zijn. Op www.darshan.nl is te lezen wat ‘darshan’ is, namelijk:
‘De oorsprong van Darshan ligt in India en is een spirituele term die letterlijk betekent: “God zien” of “Guru zien”, waarbij er een energieoverdracht plaatsvindt.’
Aangezien de desbetreffende website geen https protocol heeft, raad ik u af genoemde site te bezoeken. Op Wikipedia en andere sites treft u echter ook beschrijvingen aan over ‘darshan’.
Sipke van der Land schreef over de energie-darshan die hij bijwoonde o.a. het volgende:
‘Verschillende sannyasins (=discipelen*) mogen rond de meester (=Bhagwan*) neerknielen en dan heft hij met opgeheven handen een geneuriede hoge klank aan die allen overnemen, en dan gaat het licht uit en in het aardedonker neuriet het hele koor minutenlang de klank. Onmiddellijk beginnen allen te schudden en te schokken met hun hele lichaam, met de armen te zwaaien, en hysterisch te worden. Het angstige geluid leidt tot het doorbreken van alle emoties, een hyper-kahtarsis. (= Grieks: zuivering, reiniging, loutering oftewel een mentale, emotionele en lichamelijke bevrijding van een probleem waardoor men zich vernieuwd voelt*).
Het licht wordt enkele keren aangeflitst totdat het weer aan blijft. Dan liggen velen volkomen in trance op de grond, sommigen afgrijselijk jammerend, anderen verdwaasd lachend en huilend. En de sannyasin-mediums aan de voeten van de meester worden bewusteloos weggedragen. Achter me schudt een jonge vrouw zo hevig dat ze erin dreigt te blijven; haar borsten flappen op en neer, de ogen rollen bijna uit de kassen, en ze lacht en huilt tegelijk. En weer zie je in het donker de schimmen om je heen schudden in die waanzinnige extase. Als Bhagwan tenslotte op stapt, duurt het nog lang voordat allen weer een beetje tot de werkelijkheid terugkeren (áls ze terugkeren, want je krijgt de indruk dat velen voortdurend ‘zweven’).’
(*= toegevoegd door de auteur van ‘De grote verwarring’).
OVEREENKOMSTEN
De verschijnselen die Van der Land om zich heen zag gebeuren tijdens de energie-darshan van Bhagwan, vertonen opmerkelijk veel overeenkomsten met de ‘manifestaties van de geest’ die zich voordeden tijdens de bijeenkomsten van Rodney Howard-Browne en Benny Hinn maar ook tijdens de Toronto Blessing, de Pensacola Outpouring, de Lakeland Revival (van Todd Bentley) en bij de Heaven on Earth conferenties van TRIN. Want ook daar was, net als bij de energie-darshan, sprake van mensen wiens lichamen schudden en schokten. Ook daar zwaaide men met de armen, was er sprake van hysterie, kon men gejammer horen, lachten mensen verdwaasd en duurde het soms uren voordat mensen weer enigszins tot de werkelijkheid terugkeerden.
WERKEN UIT DE DUISTERNIS?!
Zoals reeds werd aangegeven achtte Bhagwan de Bhoedda ‘meer verheven’ dan de Heere Jezus. Hij erkende de Heere Jezus niet als zijn Redder en Heiland. Datgene wat Baghwan overdraagt op zijn volgelingen kan dan ook geen manifestatie of werk van de Heilige Geest zijn. In de Bijbel treffen we geen soortgelijke manifestaties aan, zoals Van der Land waarnam tijdens de energie-darshan van Bhagwan. Moeten we dan wellicht ook de bijeenkomsten van Rodney Howard-Browne en Benny Hinn en de opwekkingen in Toronto, Brownsville en Lakeland als werken der duisternis aanmerken?
DE ONTHULLINGEN VAN ANDREW STROM
Andrew Strom is een Amerikaanse charismatische christen. Hij was jarenlang (vanaf 1993) betrokken bij de profetische beweging (The Prophetic Movement). Een aantal van de grondleggers van deze beweging was afkomstig uit de stad Kansas City. Vandaar dat men deze groep mensen ook wel de Kansas City Prophets (KCP) noemt.
Enkele van de leden van de KCP waren/zijn: Bill Hamon, Rick Joyner, Paul Cain, Mike Bickle, James Goll, John Paul Jackson en Lou Engle. Ook mensen als Stacey Campbell en Todd Bentley zijn/waren nauw betrokken bij deze beweging.
In 2004 besloot Strom de profetische beweging te verlaten. De reden daarvan was dat de leiders van de beweging Gods Woord, de Bijbel, niet meer als toetssteen gebruikten. Dat had tot resultaat dat er allerhande dwaalleer de beweging binnenkwam.
Op het internet was rond 2010 een Nederlandstalig pdf-document te vinden met de titel ‘Andrew Strom – Echte en valse opwekking’. In dit verslag schrijft Strom het volgende:
EEN “KUNDALINI” ONTWAKEN?
Eén van de dingen waar al jaren op gewezen is met betrekking tot de manifestaties die gevonden worden in deze bewegingen (Strom duidt daarbij o.a. op de Toronto Blessing en Lakeland Revival*), is hun ongelooflijke gelijkenis met de ‘Kundalini’ / Shakti manifestaties die gevonden worden in het Hindoeisme en andere oosterse religies.
Ik vermoed dat dit een moeilijk punt is om te accepteren – omdat het zo ongelooflijk lijkt voor velen.
Hoe kon zo’n geest zijn weg vinden in de Christelijke kerk? Maar de gelijkenissen zijn inderdaad opmerkelijk.
Is het mogelijk dat een ‘alien’ (=vreemde) geest op de één of andere manier de kerk is binnengedrongen in de vroege jaren negentig – en toen doorging met veranderen en aanpassen aan de kerkelijke omgeving?
Hoe zou zo’n geest er uitzien in een christelijke omgeving?
Als je zoekt naar Kundalini en Shakti op het internet, zul je vinden dat menigten van mensen in de New age en in de oosterse religies nog steeds deze krachtige manifestaties ervaren. Vaak is dit met behulp van een goeroe, die hen op het voorhoofd aanraakt (dit wordt ‘Shaktipat’ genoemd) – zodat deze mensen een ‘Kundalini ontwaken’ kunnen ervaren.
Vervolgens citeert Strom de onderzoeker Robert Walker. Deze schreef in 1995:
‘Weinig christenen realiseren zich dat goeroes al duizenden jaren lang hebben gewerkt met gaven van genezingen, wonderen, gaven van kennis en een krachtige demonstratie van geestelijk bewustzijn als ze zich uitstrekken tot en verbinden met de kosmische kracht, die hoewel demonisch van origine, toch heel erg reëel is. De samenkomsten die mystieke hindoes houden worden ‘Darshan’ genoemd. Tijdens deze samenkomsten gaan degenen die willen (de aanhangers van…) naar voren om een geestelijke ervaring te ontvangen door een aanraking van de open palm van de hand, vaak ook op het voorhoofd, door de goeroe, in wat genoemd wordt de Shakti Pat of goddelijke aanraking. Het oproepen van de geestelijke ervaring wordt het oproepen van Kundalini genoemd…. Na een tijdje, als de aanhanger een bepaalde geestelijk hoogte heeft bereikt, beginnen ze te schokken en te schudden, of te springen of ongecontroleerd te kronkelen; soms ook breken ze uit in het maken van ongecontroleerde dierengeluiden of gelach als ze een extatische hoogte bereiken. Deze manifestaties worden ‘Kriyas’ genoemd. Aanhangers brullen soms als leeuwen vertonen allerlei soorten van fysieke (lichamelijke) tekenen tijdens deze periode.
Vaak gaan de aanhangers verder naar hogere staten van spiritueel bewustzijn en worden lichamelijk loom en lijken in een bewustzijn te glippen als ze het besef verliezen van wat er om hen heen gebeurt**. Deze staat wordt ‘samadhi’ genoemd en het leidt naar een diepere geestelijke ervaring.’
Zoals de goeroe Shri Yoganandji Maharaja schreef:
‘Als je lichaam begint te beven, je haar recht overeind gaat staan, als je begint te lachen of te huilen zonder dat je dat wilt, als je tong misvormde geluiden begint te uiten, als je gevuld bent met angst of als je beangstigende visioenen ziet…. dan is de Kundalini Shakti actief geworden.’
In China is een populair type Kundalini beweging die ‘Qigong’ heet. Toen Yan Xin, een Chinese Qigong geestelijk meester een toespraak gaf voor een menigte in San Francisco in 1991, toen deed de San Francisco Chronicle verslag van het feit dat velen in de menigte begonnen te ervaren dat wat Yan noemde ‘spontane bewegingen’.
Hij vertelde zijn publiek, ‘Bij hen die gevoelig zijn kunnen wat sterke lichamelijke sensaties beginnen – of ze kunnen gaan lachen of huilen. Maak je geen zorgen. Dit is helemaal normaal.’
Klinkt veel van dit ons nu niet erg bekend in de oren? Is het niet vrijwel identiek aan wat we in de kerk hebben gezien de afgelopen 15 jaar of zo? Een daartoe gemachtigde leider die mensen op het voorhoofd aanraakt en al deze vreemde manifestaties die er gebeuren? Zou het dezelfde geest kunnen zijn?
Eén ding waarvan we ons bewust moeten zijn, is dat zulke manifestaties NERGENS in de Bijbel gevonden worden. De Schrift beschrijft wonderen en genezingen en gaven van de Geest. Maar deze dingen zijn heel verschillend. Zelfs in de Charismatische beweging zijn al deze dingen betrekkelijk ‘nieuw’. Het begon pas binnen te stromen rond 1994. Dus waar kwam dat vandaan? De Heilige Geest of een totaal andere geest?
*toevoeging van PF / auteur De grote verwarring
**accentuering toegevoegd door PF / auteur De grote verwarring.
Even verderop in zijn verslag schrijft Strom:
Eén van mijn lezers stuurde mij dit een paar jaar geleden – maar het is erg kenmerkend van wat velen
hebben ervaren:
‘Per ongeluk werd er met me gebeden door een paar mensen die de ‘Toronto blessing’ hadden ontvangen. Ik beëindigde die avond met ongecontroleerd vallen, schuddende ledematen, ik was dronken in de geest en ervoer ongecontroleerd lachen. Op dat moment voelde het goed. Maar later, toen de tijd verder ging, kwamen deze manifestaties op ongelegen tijden en waren niet te beheersen. Mijn armen en benen begonnen te schokken als ik probeerde voor mensen te bidden of wanneer ik gewoon in de kerk zat. Mijn benen hielden ermee op en ik moest mijn evenwicht bewaren om rechtop te blijven staan terwijl ik aan het aanbidden was. Het werd me al snel duidelijk dat dit niet de Heilige Geest was en daarom had ik er berouw over, dat ik mijzelf had toegestaan om deze geest te ontvangen en ik vroeg God om dit bij mij weg te halen.
Prijst Hem, Hij deed het!’
Er bestaat geen twijfel dat een Hindoe goeroe het bovengenoemde zou omschrijven als een ‘Kundalini ontwaken’. Het is in feite identiek in elk opzicht. En toch hebben we het in de kerk een Zegen van God genoemd! En ogenschijnlijk verspreidt deze zalving zich verder door de ‘impartaties’ in Florida. Is dat niet fundamenteel wat er gebeurd? Zijn de overeenkomsten niet overduidelijk om het te ontkennen? Welke geest is dit allemaal, mijn vrienden? Zien we deze manifestaties in de Bijbel? Of is dit een vreemde (alien) geest die op de één of andere manier de kerk binnengedrongen is – vermomd als een ‘engel des lichts’?
Tot zover het op internet gevonden verslag van Strom. Niet uitgesloten is dat dit verslag deel uitmaakt van zijn boek ‘Kundalini Warning’. Strom plaatste tevens een opname op You Tube, die als titel heeft Kundalini Warning (FULL) — Andrew Strorm. De link naar die opname luidt: https://www.youtube.com/watch?v=cFSB3FsBO5s
In deze video van Strom komt duidelijk naar voren dat er sprake is van manifestaties die afkomstig zijn uit oosterse religies (zoals het Hindoeïsme en Boeddhisme). Strom wijst er op dat deze manifestaties zich zowel bij de Toronto Blessing, de Pensacola Outpouring (of Brownsville Revival) en de Lakeland Revival voordeden. Vanwege de enorme media aandacht voor deze ‘revivals’ kon het ‘revival fire’ – en daarmee de boeddhistische/hindoeïstische manifestaties zich naar alle continenten verspreiden en zich in vele kerken en gelovigen nestelen.
NOG EVEN TERUGKEREN….
Laten we nog even terugkeren naar de vraag die, voorafgaande aan bevindingen van Strom, werd gesteld,
namelijk: ‘Moeten we dan wellicht ook de bijeenkomsten van Rodney Howard-Browne en Benny Hinn en de opwekkingen in Toronto, Brownsville en Lakeland als werken der duisternis aanmerken?’
Ik laat het aan u over om daar een oordeel over te vellen. Feit is wel dat vanaf de jaren ‘60 van de vorige eeuw de oosterse religies en hun bijbehorende oosterse afgoden de westerse wereld (stormenderhand) lijken te veroveren. Daarover leest u meer in het volgende hoofdstuk.
